حفاری آب در تهران برای حفر چاه آب و یا ترمیم و کول گذاری چاه آب و چاه فاضلاب خانه های قدیمی، توسط مهندسین و تکنسین های شرکت پایا مهام، به صورت تخصصی و ایمن، انجام می شود.
کول گذاری شیوه ای برای مقاوم سازی بدنه چاه ها و جلوگیری از خطر ریزش و فرو رفتگی احتمالی آن ها است.
حفاری آب در تهران در چاه آب با استفاده از کول بتنی انجام می شود
کول گذاری که به طوقه چینی نیز معروف است، فرآیندی است که طی آن، با قرار دادن طوقه ها ( کول ) در بدنه چاه، دیواره های آن مستحکم می کنند، تا هم از ریزش آن پیشگیری گردد و هم چاه هایی که فرسوده و قدیمی شده اند، ترمیم و تحکیم شده و مجدد مورد استفاده قرار گیرد.
کول گذاری را برای ترمیم و بازیابی و نیز ساخت قنات ها و کانال های آبی، به عنوان روشی جهت افزایش ایمنی و کاربری این مجراها، استفاده می کنند.
با توجه به اینکه تهران، به عنوان یک کلان شهر، در حال گسترش روز افزون بوده و نوع زمین و جنس خاک آن، ناپایدار است، رعایت ایمنی و استفاده از شیوه های امن و کاربردی جهت حفاری آب در تهران و یا حفاری چاه فاضلاب در این کلان شهر، الزامی است.
چرا کول گذاری برای حفر چاه فاضلاب و حفاری آب در تهران حیاتی است؟
عملیات حفاری آب در تهران و یا هر گونه حفاری چاه و گود برداری در این شهر، حساس بوده و می تواند خطرساز باشد.
از آنجا که تهران در دامنه جنوبی رشته که البرز واقع شده و دارای قدمت بسیار طولانی است، از دیرباز در عمق بستر زیرین این شهر، برای تامین آب، قنات های فراوان همراه با چاه های آب و کانال های آبی حفر شده است از طرفی وجود رودهایی عظیم که از برف های آب شده قله های البرز، سرچشمه می گیرد، در سطح شهر پراکنده تا آب را به دشت های پایین دست مانند دشت ورامین، برساند.
همچنین تهران، بر روی گسل های بزرگ و فراوان واقع شده و سابقه آتشفشان دماوند نیز، به ویژگی های جغرافیایی آن، افزوده گشته است و همه این ها، این شهر را بر روی یک سطح شیب دار با احتمال لغزش، زلزله، فرورفتگی و سایر حرکات ژئوفیزیکی همراه ساخته است.
با وسعت یافتن این شهر به عنوان پایتخت، و افزایش نرخ جمعیت و انبوه سازی های فراوان به خصوص در صد سال اخیر، بار و فشار وارده بر سطح این بخش از دامنه البرز، روز به روز زیادتر شده است.از طرفی فرسایش طبیعی در طول زمان در کنار تغییراتی که انسان برای رفاه زندگی و تامین نیاز مازاد و روزافزون خود در این بستر به وجود آورده، از یک طرف و از طرف دیگر، خشک شدن بستر قنات ها و تخریب بسیاری از آن ها است.
بعلاوه حفاری و گودبرداری های تهران برای ساخت و سازهای عظیم، ساخت تونل های مترو، زیرگذرها و پل های روگذر و ساخت بزرگراه های عظیم و طولانی، همه و همه، به نرخ فرونشست سالانه بستر این شهر، افزوده است، با چشم پوشی از خطر زلزله و فرسایش و رانش زمین، همچنان نشست سریع و زیاد خاک تهران، بناهای قدیمی و ساختمان های مرتفع نوساز را تهدید کرده و جان و مال ساکنین آن را، با صدمات احتمالی بزرگی، مواجه نموده است.
شهرسازی غلط، شیوه های غیر اصولی از جمله اصلی ترین عوامل این تغییرات زیان بار است. هرچند که هر زمان جلوی ضرر را گرفت، منفعت است فلذا با توسعه علم و تکنولوژی و نظارت دستگاه های اجرایی و مهندسین متخصص بر ساخت و سازهای شهری، اندکی از این خطرات کاسته شده است.
یکی از تمهیداتی که در این زمینه اتخاذ شده، کول گذاری است. کول گذاری قنات ها، بستر کانال ها، چاه های فاضلاب و چاه آب، می تواند به استقامت دیواره و بدنه آن ها افزوده و از فرو رفتن و ریزش آن ها جلوگیری نماید.
مقاوم سازی عمق بستر برای حفاری آب در تهران، الزامی است
در سال های اخیر با گسترش شبکه فاضلاب شهری و نصب انشعاب فاضلاب خانگی به شهری، بیش از پیش زیر زمین شهر تهران، خالی شده و فضاهای مجرایی و کانال گونه زیر شهر، باید بدنه و چارچوبی مقاوم داشته باشد تا از بلعیده شدن شهر در زمین، جلوگیری نماید.
استفاده از کول و کول گذاری برای حفاری آب در تهران و یا حفاری چاه فاضلاب و نیز مقاوم سازی قنات ها فعال و قنات های خشک شده، یکی از موثر ترین و ایمن ترین روش هایی است که برای جلوگیری از فرورفتگی منطقه ای و یا کلی خاک تهران، به کار گرفته می شود.
با افزایش بی مهابای جمعیت تهران و رشد افسار گسیخته ساختمان سازی و بناهای سنگین و مرتفع، نیاز به گسترش امکانات رفاهی مانند آب رسانی، دفع گندآب و پسماندهای انسانی و صنعتی، ترمیم و بازسازی معابر و بستر شهر، اجتناب ناپذیر می نماید.
همچنین پیشنهاد میکنیم این مطلب را نیز مطالعه فرمایید :
حفاری چاه فاضلاب در طرح اگو
از آنجا که تهران یکی شهر قدیمی است، بسیاری از خانه های ویلایی و کلنگی و آپارتمان ها و ساختمان های قدیمی با معماری کهنه، در این شهر وجود دارد. با اینکه روزانه تعداد زیادی از این بناها و مناطق قدیمی، تخریب، بازسازی و به سازه های نو بدل می شود، اما همچنان بافت قدیمی این شهر، گسترده است و در هر بخشی از این کلان شهر، دیده می شود.
این بافت قدیمی با دسترسی به مجراهای قدیمی قنات ها و سردآب ها، یا در حاشیه رودخانه هایی که هنوز هم جریان دارند مانند مسیل باختر، با وجود چاه آب و چاه فاضلاب قدیمی که در زیر حیاط خانه و یا زیر بنا، حفر شده است، نه تنها در معرض خطر ریزش است بلکه نشست باقی بخش های شهر را نیز، باعمق می شود.
با بارش های شدید، آب گرفتگی معابر، استفاده بیشتر از آب و افزایش تولید فاضلاب، باری بسیار بیشینه تر از تاب و تحمل چاه های قدیمی، به آن ها وارد می شود که فرسایش و تخریب آن ها را تسریع می کند.به همین دلیل نه فقط برای پروژه های جدید حفاری آب در تهران، بلکه برای ترمیم و مقاوم سازی چاه های قدیمی و حتی قنات ها ( چه قنات های فعال و چه قنات های خشک شده )، باید از کول استفاده نمود.
حفر چاه های آب تهران با کول و بدون کول چیست؟
در کل حفاری آب در تهران، به دو روش انجام می شود:
1- حفاری آب با کول
2- حفاری آب بدون کول
در حفاری آب در تهران با استفاده از کول، همانطور که از نامش پیداست، کول های یا طوق های بتنی به صورت حلقه های جداگانه که روی هم قرار می گرند و محیط بدنه چاه را می پوشانند، برای دیوار کشی چاه، استفاده می شوند. در حفاری بدون کول، با حفر زمین و ایجاد یک میله با ارتفاع مختلف برای رسیدن به عمق مورد نظر در زیر زمین، به احداث چاه، اقدام می شود. میله چاه در واقع همان بدنه ( مجرا ) چاه است.
حفر میله چاه تا رسیدن به رگه های آب کش خاک، ادامه می یابد. رگه های آب کش، مانند رگه های ماسه، که از ساختار سنگ ریزه ای و غیر چسبنده و منفذدار تشکیل شده است، بهترین بستر برای توقف حفر چاه است اما اگر کف چاه در رگه های آب بند مانند خاک رس که چسبندگی بالا دارد قرار بگیرد، آب در چاه به سرعت جمع شده و سریع پر می شود. به همین دلیل برای حفاری چاه فاضلاب در قدیم که خبری از کانال های مشترک و بزرگ زیر شهر نبود، باید این نکات در نظر گرفته می شد تا چاه فاضلاب دیرتر پر شود.
بدنه چاه های بدون کول، چه چاه آب و چه چاه فاضلاب، در اثر عوامل مختلفی، در معرض فرسایش و تخریب قرار می گیرد، به طوری که در چاه های فاضلابی که پر نشده اند و یا چاه های آب که حتی خشک شده اند، خطر ریزش و فرورفتن زمین اطراف آن ها، وجود دارد و در گذشته بسیار شاهد فروفتن بخشی و یا تمام یک بنا در اثر ریختن دیواره چاه آب و یا چاه فاضلاب آن بوده ایم.
امروزه غالبا به جز کانال فاضلاب شهری و شریان های اصلی آن، سیستم فاضلاب ساختمان ها، با استفاده از لوله گذاری انجام می شود و برای تامین آب مورد نیاز ساکنین نیز، از شبکه آب رسانی با لوله های محکم استفاده می شود و عملیات حفاری چاه فاضلاب و حفاری آب در تهران و شهرهای بزرگی مانند آن، در مکان ها مشخص و محدود، با اصول مهندسی و محکم سازی، با تجهیزات و ماشین آلات خاص، انجام می شود. در این عملیات برای افزایش استحکام از کول گذاری استفاده می شود.
انواع کول برای حفاری آب در تهران
دو نوع کول برای کول گذاری در حفاری آب در تهران استفاده می شود:
- کول گرد ( میله ای )
- کول انباری ( بیضی )
این کول های مورد استفاده در حفاری چاه فاضلاب و حفاری آب در تهران در قطر های مختلف برای سایزهای گوناگون چاه ها با قطر معمول و استاندارد 60، 70، 80، 90 و 100 وجود دارد که عرض بخش بتنی اطراف آن حدود 5 سانتی متر است و وقتی چهار عدد ( قالب ) کول گرد روی هم قرار گیرند، قطعه ای با ارتفاع یک متر می سازند.
اگر از کنار پروژه های زیرسازی و حفاری آب در تهران و یا دیگر شهرها، گذر کرده باشید، حلقه های بتنی کول را که یا به شکل گرد و یا به شکل بیضی هستند، دیده اید. این کول ها به ترتیب از قسمت پایینی چاه به موازات میله چاه روی هم چیده می شوند تا سطح چاه و دیواره چاه را بتن بندی و مستحکم و ضد فرسایش و ریزش می کند.
مقاوم سازی کول در حفاری آب در تهران حفاری آب لوله کشی آب فضای سبز
می توان به وسیله تسمه فنری کول ها را تقویت کرد تا اگر در اثر عاملی دچار ترک خوردگی شدند شکل آن ها، تا زمان ترمیم و جایگذاری، ثابت باقی بماند. کول گذاری برای حفاری آب در تهران و نیز حفاری چاه فاضلاب در این کلان شهر، یکی از اصلی ترین فعالیت های شرکت پایا مهام است که در کنار فروش لوله پوش فیت و نیز خدمات نصب انشعاب فاضلاب خانگی به شهری، با کیفیت بالا انجام می شود.